Συμπεράσματα από τη συνεργασία ανάμεσα στα σχολεία

Την ημέρα που μας ανακοίνωσε ο δάσκαλος μας ότι πρόκειται να δουλέψουμε μια εργασία με τα σχολεία του Παλαιού και Νέου Μυλοτόπου, ήμασταν διστακτικοί. Οι ερωτήσεις μας ήταν:
Πόσοι είναι οι μαθητές της Στ' τάξης κάθε σχολείου; Είναι καλύτεροι μαθητές από εμάς; Είναι πιο ήσυχοι; Ακούστηκαν διάφορες σκέψεις, όπως ότι εμείς είμαστε καλύτεροι, θα τους δείρουμε κτλ.
Την ημέρα όμως που ανεβήκαμε στο λεωφορείο όλοι μαζί κατά τη διάρκεια της διαδρομής είδαμε ότι έχουμε τα ίδια ενδιαφέροντα και τις ίδιες διαφορές που υπήρχαν και στη δική μας τάξη π. χ τα αγόρια μίλησαν για το ποδόσφαιρο και είδαν ότι ανήκουν σε ίδιες ομάδες, τα κορίτσια μίλησαν για τους δασκάλους για τα μαθήματα και για τα δικά τους ενδιαφέροντα.

Φτάνοντας στο Μουσείο ακούσαμε την ξεναγό και δουλέψαμε όλοι με τον ίδιο τρόπο, χωρισμένοι στις ομάδες μας.
Είδαμε τελικά ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε πολύ καλά όταν συνεργαζόμαστε μεταξύ μας.
Στο γυρισμό πολλά παιδιά άλλαξαν θέση στο λεωφορείο, ανταλλάξαμε τηλέφωνα και υποσχέσεις για να ξαναβρεθούμε.
Απ' εκείνη τη μέρα συνέχεια ρωτούσαμε το δάσκαλο μας πότε θα ξαναβρεθούμε με τα παιδιά.
Τελειώνοντας θέλουμε να πούμε ότι μας άρεσε αυτή η συνεργασία και η γνωριμία μας με τα παιδιά των άλλων σχολείων.
Διαπιστώσαμε ότι είναι προτιμότερο να δουλεύουμε ομαδικά, γιατί έτσι μπορούμε να σκεφτόμαστε περισσότερα πράγματα και δίνουμε καλύτερες λύσεις.

Λυπούμαστε που δεν ξεκινήσαμε αυτή τη συνεργασία μας νωρίτερα, υποσχόμαστε ότι δεν θα χαθούμε με τους καινούργιους μας φίλους και θα προτείναμε στους δασκάλους να κάνουν το ίδιο και με τους καινούργιους τους μαθητές.