|
Σήμερα θα μιλήσουμε για έναν πανέμορφο ναό της Ακρόπολης, το Ερέχθειο, που είναι γνωστός σ' όλο τον κόσμο για τις πανέμορφες κοπέλες-κολώνες, τις Καρυάτιδες.
Πρόκειται για ένα ιδιότυπο κτίριο αφιερωμένο στη λατρεία διάφορων πανάρχαιων θεοτήτων. Κατασκευάστηκε από πεντελικό μάρμαρο στη διάρκεια του πελοποννησιακού πολέμου, μεταξύ 421 και 406 π.Χ., μάλλον από τον αρχιτέκτονα Μνησικλή. Ο ναός πυρπολήθηκε πολλές φορές και πολλές φορές ανοικοδομήθηκε, ώσπου τον έκτο μ.Χ. αιώνα μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό. Όταν η Ακρόπολη έγινε τουρκικό φρούριο, χρησιμοποιήθηκε ως κατάλυμα από τον Τούρκο διοικητή της φρουράς, για να έχει μέσα το χαρέμι του. Όταν η Ελλάδα ελευθερώθηκε το Ερέχθειο πήρε και πάλι την αρχική του μορφή.
Ο κύριος ναός είναι ορθογώνιος με μήκος 20,03 μέτρα και πλάτος 11,21 μέτρα, με έξι ιωνικούς κίονες στην ανατολική πλευρά. Η αίθουσα χωρίζεται σε τέσσερα τμήματα: Στο ανατολικό τμήμα, που είναι το κεντρικό βρισκόταν το πανάρχαιο άγαλμα της Αθηνάς, το ξόανο όπως ονομαζόταν, επειδή ήταν κατασκευασμένο από ιερό ξύλο ελιάς. Μπροστά στη θεά έκαιγε η περίφημη χρυσή άσβεστος λυχνία, έργο του γλύπτη Καλλίμαχου.
Το δυτικό τμήμα ήταν επίσης χωρισμένο σε τρεις αίθουσες. Εκεί βρίσκονταν οι βωμοί του Ποσειδώνα και του θρυλικού ήρωα Ερεχθέα, του Ήφαιστου και του τοπικού ήρωα Βούτου. Μια μικρή είσοδος οδηγούσε δυτικά στον περίβολο του τεμένους της νύμφης Πανδρόσου, το Πανδρόσειο, όπου ήταν φυτεμένη η ιερή ελιά των Αθηνών. Το δέντρο που βρίσκεται σήμερα στην ίδια θέση ξαναφυτεύτηκε το 1917. Από εδώ μια μικρή σκάλα οδηγούσε στον τάφο του Κέκροπα, του μυθικού βασιλιά της Αθήνας, ακριβώς κάτω από την νοτιοδυτική πλευρά του Ερέχθειου.
Στη βόρεια πλευρά, σε πιο χαμηλό επίπεδο, υπάρχει ένα τμήμα με τέσσερις ιωνικούς κίονες στην πρόσοψη και δυο στα πλάγια. Εκεί βλέπουμε μια κρύπτη, όπου ίσως κατοικούσε ο οικουρός όφις, ο ιερός όφις του Ερεχθέα, στον οποίο οι κάτοικοι των Αθηνών προσέφεραν κάθε μήνα μελόπιτες.
Πανέμορφη ήταν η ιωνική διακόσμηση της πύλης. Στην οροφή υπήρχαν μαρμάρινα φατνώματα, σ' ένα από τα οποία υπήρχε μια οπή που δεν έκλεισαν ποτέ, επειδή πίστευαν ότι έγινε από τον κεραυνό με τον οποίο, όπως αναφέρει μια παράδοση, ο Δίας έπληξε τον Ερεχθέα. Στην αριστερή πλευρά διακρίνονται τρεις οπές στο βράχο σαν ίχνη από την τρίαινα του Ποσειδώνα, η οποία έκανε να αναβλύζει αλμυρό νερό.
Στη νότια πλευρά, μπροστά στον Παρθενώνα, βλέπουμε ένα άλλο τμήμα του ναού, όπου αντί για κίονες υπάρχουν έξι γυναικεία αγάλματα ύψους 2,30 περίπου μέτρων. Ο Βιτρούβιος τις ονομάζει "Καρυάτιδες", επειδή ο γλύπτης είχε χρησιμοποιήσει για μοντέλα του κορίτσια από την πόλη Καρυές κοντά στη Σπάρτη. Φορούν ιωνικό χιτώνα και φέρουν στο κεφάλι τους ένα κάνιστρο, που παίζει το ρόλο κιονόκρανου. Τη δεύτερη από αριστερά Κόρη την αφαίρεσε ο λόρδος Έλγιν και στη θέση της τοποθετήθηκε μια ψεύτικη. Σήμερα, λόγω της μεγάλης ατμοσφαιρικής ρύπανσης, οι υπόλοιπες βρίσκονται στο Μουσείο της Ακρόπολης, ενώ στην θέση τους έχουν τοποθετηθεί αντίγραφα.
Ας ελπίσουμε ότι το Βρετανικό Μουσείο θα μας επιστέψει την Καρυάτιδα που έχει κι έτσι η πανέμορφη κόρη θα ξαναγυρίσει στον τόπο της, στο νέο Μουσείο Ακροπόλεως.
.
|
|
