|
Όταν
ο Δίας έριξε τους Τιτάνες στα
Τάρταρα, η Γη, αγανακτισμένη
επειδή τα παιδιά της τιμωρήθηκαν
μ' αυτό τον τρόπο, ή επειδή οι
θεοί δεν την τιμούσαν αρκετά,
γέννησε για εκδίκηση τους
Γίγαντες, που είχαν μορφή
ανθρώπου, ήταν όμως φοβεροί στην
όψη, με ανάστημα πελώριο, δύναμη
ακατάβλητη, με φίδια στα μαλλιά
και στα γένια, και με σώμα που
κατέληγε σε ουρά δράκοντα.
Αντίθετα από τους Τιτάνες που
ήταν αθάνατοι, οι Γίγαντες ήταν
θνητοί και, όπως έλεγαν, από
αυτούς κρατούσε και το γένος των
ανθρώπων.
Οι
Γίγαντες, με παρακίνηση της
μάνας τους ή και με δική τους
πρωτοβουλία, κίνησαν πόλεμο
ενάντια στους θεούς του Ολύμπου,
μάλιστα την επίθεση τους την
έκαναν χωρίς προειδοποίηση.
Ξαφνικά
οι θεοί του Ολύμπου δέχτηκαν
βροχή από βράχους και αναμμένους
δαυλούς, δέντρα ολόκληρα
φλεγόμενα. Οι Γίγαντες
μετακινούσαν βουνά, γη και
ουρανός αναστατώθηκαν, νησιά
βούλιαζαν, στεριές γκρεμίζονταν
στη θάλασσα, ποτάμια άλλαζαν
πορεία ή χάνονταν μέσα στη γη,
όχθες έμεναν κατάξερες, παντού
σύγχυση· και το αίμα χάραζε
αυλάκια και κοκκίνιζαν οι
χαράδρες. Το Αιγαίο είχε γίνει
κόλαση, η Θεσσαλία χαμένη στον
πάταγο, όλες οι οροσειρές από την
Οίτη ως τη Ροδόπη τραντάζονταν
συθέμελα έτοιμες να σωριαστούν
σαν τα φύλλα των δέντρων έτρεμαν
ο Όλυμπος, η Όσσα, η 'Οθρυς, το
Πήλιο, η Πίνδος, το Παγγαίο, ο
Άθως.
Οι
θεοί του Ολύμπου ζώστηκαν πάλι τ'
άρματα, όπως στην Τιτανομαχία. Ο
Δίας πάλι μπροστά, αρχηγός, στα
χέρια τους κεραυνούς του, στο
στήθος θώρακα την αιγίδα - το
κατσικόδερμα με το γοργόνειο,
την κεφαλή της Γοργόνας, που το
κοίταγμα της έσπερνε τον τρόμο
σε κάθε αντίπαλο ή και τον
απολίθωνε. Παραστάτες του Δία η
Νίκη και η μητέρα της, η φοβερή
Στύγα. Ψυχωμένοι πολεμιστές,
στις πρώτες θέσεις ο Ποσειδώνας,
ο Απόλλων και ο ' Ηφαιστος, που σε
μια στιγμή, σαν είδε τον Ήλιο
κουρασμένο, τον πήρε πάνω στο
δικό του το άρμα. Με πίστη στον
αγώνα ακόμα και οι Μοίρες και ο
Διόνυσος, που τον συνόδευαν
Σάτυροι και Σιληνοί, καβάλα σε
γαϊδούρια, με κραυγές και θόρυβο,
που τρόμαζανακόμα και τους
Γίγαντες. Ο ίδιος ο Διόνυσος, που
εξόντωνε τους αντιπάλους του με
μόνο το άγγιγμα του θύρσου του,
φανερωνόταν μπροστά τους με
φίδια στα μαλλιά, όπως και οι
Γίγαντες, μάλιστα μια φορά
μεταμορφώθηκε σε λιοντάρι και
κατασπάραξε τον Γίγαντα Εύρυτο ή
Ροίτο. ' Ομως τον πρώτο ρόλο μετά
τον Δία τον έπαιξε η κόρη του, η
Αθηνά, που γεννήθηκε, ακριβώς στη
διάρκεια του αγώνα, πάνοπλη από
το κεφάλι του πατέρα της. Η Αθηνά
τότε σκότωσε αμέσως τον Πάλλοντα,
ένα Γίγαντα φοβερό, τον έγδαρε
και με το δέρμα του θωράκισε το
στήθος της· άλλοι όμως είπαν πως
αυτό το πέτυχε σκοτώνοντας τη
Γοργόνα, τέρας φριχτό, που είχε
γεννήσει η Γη ακριβώς για να
βοηθήσει τους Γίγαντες. Η Αθηνά
πολεμούσε πάνω στο άρμα της, πλάι
στον πατέρα της, ήταν το δεξί του
χέρι· όπως εκείνος, έτσι κι αυτή,
με το γοργόνειο στο στήθος,
απολίθωνε τους αντιπάλους.
Ο
πόλεμος ανάμεσα στους Γίγαντες
και στους θεούς του Ολύμπου
κράτησε πολύ. Οι θεοί του Ολύμπου
πολεμούσαν γενναία, όμως οι
Γίγαντες δεν έλεγαν να λυγίσουν.
Τότε ακούστηκε πως οι Γίγαντες
θα χαθούν, μόνο αν ένας θνητός
πολεμήσει στο πλευρό των θεών
του Ολύμπου. Σαν τ' άκουσε αυτό ο
Δίας, έστειλε την Αθηνά να φέρει
σύμμαχο τους τον Ηρακλή. Αλλά και
η Γη από την άλλη, βάλθηκε αμέσως
να ψάχνει για κάποιο βοτάνι που
θα έσωζε τους Γίγαντες και σ'
αυτή την περίσταση. Τότε ο Δίας
απαγόρεψε στον ' Ηλιο, τη Σελήνη
και την Αυγή να φανούν πριν ο
ίδιος, ψάχνοντας μέσα στη νύχτα,
ανακαλύψει αυτό το βοτάνι και το
εξαφανίσει, πράγμα που έγινε.
Ύστερα απ' αυτό οι Γίγαντες
έχασαν κάθε ελπίδα. Οι θεοί του
Ολύμπου τσάκισαν την παράταξη
τους και άρχισαν να τους
καταδιώκουν και να τους
σκοτώνουν τον ένα μετά τον άλλο.
Τον
Εγκέλαδο, που ονειρευόταν να
εξουσιάσει τη θάλασσα και να
πάρει γυναίκα την Αθηνά, η
αδάμαστη κόρη του Δία τον
καταδίωξε πάνω από τη Μεσόγειο,
του πέταξε κατακέφαλα ολόκληρη
τη Σικελία και τον έθαψε αποκάτω.
Η Αθηνά ήταν το δεξί χέρι του
πατέρα της, όχι μόνο στη
Γιγαντομαχία αλλά και σε κάθε
περίπτωση που ο Δίας χρειαζόταν
τις υπηρεσίες της.
Πηγή
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ
Γενική Εποπτεία: Ι.Θ.ΚΑΚΡΙΔΗΣ
ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ
|
|
